ژنرال «جوزف دانفورد» رئیس ستاد مشترک نیروهای آمریکایی، روز شنبه در اظهاراتی تأکید کرد «نیاز اساسی برای اقدام نظامی قاطع برای متوقف ساختن گسترش گروه داعش در لیبی احساس می‌شود.»
نکته جالب این است که نیروهای انگلیسی و فرانسوی در پایگاه نظامی «جمال عبدالناصر» در جنوب شهر «طبرق» مستقر شده‌اند. در حالی‌که نیروهای آمریکایی در پایگاهی دیگر در شرق شهر «طرابلس» مستقر شده است. مسئله قابل توجه این است که این نیروها در پایگاهی‌ای نظامی استقرار یافته‌اند که به نام یک رهبر عربی خوانده می‌شود که به شدت با ایجاد پایگاه‌های نظامی خارجی مخالفت می‌کرد و از انقلاب لیبی در سال 1969 حمایت می‌کرد. این شخصیت همچنین از بسته شدن پایگاه آمریکایی «هولیس» در نزدیک طرابلس ابراز خرسندی کرد.
قبل از ورود این نیروها که شمار آنها تاکنون در حدود 500 نظامی تخمین زده شده است، برخی از گزارش‌های خبری که یکی از آنها در روزنامه انگلیسی «دیلی تلگراف» منتشر شد، از انتقال «ابوبکر البغدادی» سرکرده گروه تروریستی داعش به شهر «سرت» با هدف جلوگیری از دستگیری‌اش توسط دستگاه‌های اطلاعاتی غربی در عراق و سوریه، خبر می‌دهند.
این اخبار فاش شده ما را به یاد حادثه مشابهی در سال 2003 می‌اندازد که طی آن سال آمریکا به بهانه وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق، این کشور را اشغال کرد و یا دخالت ناتو در لیبی که گفته شد به دلیل جنایات رژیم «معمر قذافی» رهبر سابق لیبی صورت گرفت.
نمی‌دانیم که چگونه شخصی مانند البغدادی که سازمان‌های اطلاعاتی بیشتر از یکصد کشور از جمله روسیه، آمریکا، فرانسه و انگلیس و نیز سازمان‌های اطلاعاتی عربستان سعودی، سوریه و عراق وی را تحت تعقیب قرار داده‌اند، بتواند از مقر سری خود در شهر «الرقه» در سوریه خارج و بر هواپیمایی سوار شود و در شهر سرت لیبی فرود بیاید؟
اگر البغدادی واقعا در گمراه کردن تمام سازمان‌های اطلاعاتی و نقل مقر فرماندهی خود به شهر سرت که با وی به عنوان «خلیفه» بیعت کرده و به گروهش پیوسته‌اند، موفق شده باشد، این موضوع نشانگر آن است که وی یک نابغه و فرماندهی بی‌نظیر است! و در مقابل این دستگاه‌های اطلاعاتی و دولت‌های آنها، که از پیشرفته‌ترین دستگاه‌های مخابراتی و هواپیماهای جاسوسی که ردپای مورچه‌ها را در خاک عراق و سوریه رصد می‌کنند، شکست‌خورده هستند و یا اینکه این سرویس‌های اطلاعاتی با البغدادی و داعش تبانی کرده‌اند.
تأیید کردن این روایت‌ها یا اطلاعاتی که به بیرون درز کرده است، برای ما دشوار است؛ چرا که پیش از این گزارش‌های زیادی مبنی بر زخمی شدن و کشته شدن البغدادی در یکی از حملات هوایی آمریکایی یا حملات ارتش عراق، شنیدیم که نادرست بودن آن بعدا معلوم شد.
مداخله جدید آمریکا، اروپا و روسیه در لیبی، اگر صحت داشته باشد ناشی از خطر گروه داعش و بهره‌برداری از این موضوع برای اشغال لیبی و تقسیم آن بین کشورهای متجاوز است سناریویی که در سال 1945 در جنگ جهانی دوم پس از شکست ایتالیا و کشورهای همسایه‌اش اتفاق افتاد.
داعش و دیگر گروه‌های مسلح تندرو به لیبی نفوذ کرده‌اند و به دلیل دخالت سازمان ناتو و تخریب نهادهای دولتی لیبی، حضور خود را تقویت و لیبی را به یک کشور شکست خورده که هرج و مرجی خونین آن را فراگرفته است، تبدیل کرده‌اند. سوال اینجاست که وضعیت لیبی پس از مداخله نظامی جدید احتمالی چگونه خواهد شد و چقدر از مردم نیک‌سرشت آن کشته خواهند شد؟
ما با مداخله ناتو و جنگنده‌های آن در لیبی در سال 2011 مخالفت کردیم، همانگونه که با لشکرکشی آمریکا به عراق در سال 2003 مخالفت کردیم و با هر گونه دخالت نظامی جدید در لیبی هم با هر بهانه‌ای و با هر نیاتی باشد، مخالفت خواهیم کرد؛ زیرا که این مداخلات کشورها را نابود و ثروت ملی آنها را غارت کرد و همچنین بستر مناسب را برای گسترش گروه‌های افراطی مهیا کرد و بذرهای فتنه طایفه‌گرایی را کاشت به‌گونه‌ای که از کنترل خارج شد. البته این موضوع را تأکید می‌کنیم که مخالفت ما با این دخالت در راستای حمایت از داعش نیست؛ زیرا آن یک گروه تروریستی و خطری عمومی برای منطقه محسوب می‌شود. بلکه مخالفت ما با این دخالت نظامی به این دلیل است که به نیات دخالت کنندگان اعتماد نداریم و به این دلیل که ما بارها از همین سوراخ گزیده شدیم.
ما در آستانه توطئه‌هایی جدید هستیم که بازوهای اصلی آن مداخلات نظامی آمریکا، غرب و شرق در جهان عرب است که هدف از آن تقسیم جهان مریض اعراب و ثروت‌های آن میان دخالت کنندگان است. متاسفانه برخی از این عرب‌ها، با این مداخله‌کنندگان تبانی و از آنها حمایت و پشتیبانی می‌کنند.
